Κρατήρας Ngorongoro

Pin
Send
Share
Send

Ημέρα 10: ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΓΟΡΟΝΟΓΟΡΟΥ - ΑΡΟΥΣΑ

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα σαφάρι στην Αφρική, αυτό μας προκαλεί από τη μία πλευρά κρίμα, αλλά από την άλλη μας ενθαρρύνει, αφού αύριο φεύγουμε για την Ζανζιβάρη, ένα άλλο από τα μεγάλα μαργαριτάρια του ταξιδιού, αλλά αρχικά έχουμε ένα από τα πιο πλήρη πρωινά με ένα σαφάρι στον κρατήρα Ngorongoro.
Έχουμε πρωινό στο Lodge και χωρίς πολύ βιασύνη, πηγαίνουμε στην είσοδο του Κρατήρα Ngorongoro, όπου αναμένουμε τις 4 × 4 με τις οποίες θα κάνουμε το σαφάρι σήμερα.
Μας λένε να κάνουμε ομάδες 4 ή 5 ατόμων και τοποθετούμε σε κάθε 4 × 4, μια νέα εμπειρία σε αυτό το ταξίδι αφού μέχρι τώρα όλα τα σαφάρι ήταν με φορτηγό.
Στο δρόμο προς Κρατήρα Ngorongoro Κάνουμε ένα κομμάτι του δρόμου χθες στο καταφύγιο όπου μέναμε.
Προσαρμόζουμε στις 4 × 4 και παρόλο που μας αρέσει περισσότερο το φορτηγό, η εμπειρία για μερικές ώρες είναι πολύ καλή.
Με τα 4 × 4 έχουμε λιγότερη ευκολία κίνησης και σύμφωνα με τα οποία τα ζώα φαίνονται καλύτερα από το ύψος του φορτηγού.
Πηγαίνουμε κάτω από τον δρόμο πρόσβασης στην περιοχή συντήρησης Ngorongoro και αρχίζουμε να έχουμε μια ιδέα για το τι μας περιμένει.


Πάμε σαν παιδιά με νέα παπούτσια. Είναι η τελευταία μας σαφάρι στην Αφρική και έχουμε πολλές προσδοκίες που έχουν οριστεί αυτήν την ημέρα.
Κάνουμε μια πρώτη στάση στην είσοδο, για να πάμε στο μπάνιο και μετά από 15 λεπτά ξεκινάμε.
Κάθε φορά που θέλουμε να σταματήσουμε, μπορούμε να ενημερώσουμε τον οδηγό και να μας σταματήσουμε χωρίς προβλήματα.
Μόλις έχουμε δει το τοπίο, το ζώο ή οτιδήποτε άλλο, θα σας ενημερώσουμε ξανά και θα ξαναγυρίσουμε στο δρόμο.
Καθώς προχωρούμε μπροστά βλέπουμε ο ένας τον άλλον, βλέπουμε μόνο κάποιες ζέβρες από καιρό σε καιρό και μερικούς νικητές, τίποτα περισσότερο.
Όλοι έχουμε κατά νου ότι το Κρατήρα Ngorongoro Είναι ένα είδος κιβωτού του Νώε και δεν βλέπουμε πάρα πολλή πανίδα, κάτι που μας έχει κάπως ξεχασμένο.
Το τοπίο είναι θεαματικό, αλλά δεν βλέπουμε περισσότερα ζώα από εμάς.


Κρατήρας Ngorongoro

Αρχίζουμε να φωνάζουμε όταν βλέπουμε τα πρώτα τσακάλια, τα οποία δεν είχαμε δει σε ολόκληρο το ταξίδι. Αυτό αρχίζει να φτιάχνει επάνω.
Σταματάμε δίπλα σε μια μικρή "λίμνη", όπου από ψηλά βλέπουμε κάποιους ιπποπόταμους.


Κρατήρας Ngorongoro

Είμαστε τυχεροί που βλέπουμε στενά ένα κοπάδι από wildebeest και zebras που ξεπερνούν το δρόμο.


Κρατήρας Ngorongoro

Είναι το πιο κοντινό πράγμα στη μετανάστευση που θα δούμε, ώστε να δουλέψουμε με τις κάμερες.


Κρατήρας Ngorongoro

Κρατήρας Ngorongoro στην Τανζανία

Έχουμε λίγες ώρες σαφάρι στο Ngorongoro και σταματάμε για σνακ, ακριβώς δίπλα σε μια λίμνη.


Κρατήρας Ngorongoro

Εκεί βλέπουμε τεράστια πουλιά που μας προειδοποιούν ότι καταδύουν, για να αφαιρέσουν τα τρόφιμα από τα χέρια τους.


Κρατήρας Ngorongoro

Εκεί είμαστε μισή ώρα, όπου ξεκουράζουμε και τεντώνουμε τα πόδια μας λίγο πριν επιστρέψουμε σε 4 × 4 με την ελπίδα να δούμε άλλα ζώα προτού να πάμε και να τα πούμε και να κάνουμε: τελικά, βλέπουμε στο πλάι του δρόμου Ένα λιοντάρι και μια λιοντάρι, γεμάτη λάσπη.
Είναι λιγότερο από ένα μέτρο 4 × 4 και τρελαίνουμε.


Κρατήρας Ngorongoro

Δεν είχαμε κανένα λιοντάρι τόσο κοντά καθ 'όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Από τα 4 × 4 τα έχουμε πιο κοντά από ό, τι από το φορτηγό, το οποίο με το ύψος, φαίνεται να είναι λίγο περισσότερο.
Το λιοντάρι ψάχνει για τη σκιά μεταξύ των 4 × 4 που πλησιάζουν, οπότε έχουμε την μεγάλη τύχη να κάνουμε πραγματικά εντυπωσιακά στιγμιότυπα.
Αλλά το καλύτερο είναι το συναίσθημα που έχουμε από το να έχουμε δει αυτό το θαύμα τόσο κοντά.
Σε μια στιγμή που βλέπουμε ότι αρχίζει να πλησιάζει τα 4 × 4, τα αγόρια έχουν το σωστό χρόνο να βάλουν τις κάμερες και να κλείσουν τα παράθυρα με το μισό σπασμένο πρόσωπο. Έχει συμβεί σε λίγα εκατοστά.


Κρατήρας Ngorongoro

Μετά από αυτό, αποφασίζουν ότι είναι καιρός να αρχίσουν να φεύγουν Πάρκο Ngorongoro, αφού έχουμε άδεια 24 ωρών, αλλά μετράει από την είσοδό μας στην περιοχή συντήρησης (η οποία ήταν χθες μετά το γεύμα).
Έτσι είναι καιρός να πείτε αντίο στο τελευταίο σαφάρι μας ταξίδι στην Κένυα και την Τανζανία.
Πάμε προς τα επάνω το μονοπάτι εξόδου, γυρίζοντας, έτσι ώστε η εικόνα να παραμένει πάντα στις μνήμες μας.
Η εικόνα του Κρατήρα Ngorongoro Είναι εντυπωσιακό.
Μόλις φτάσουμε στην κορυφή, σταματάμε ξανά, για να τραβήξουμε μερικές ακόμα φωτογραφίες, από μια καλή προοπτική. Λέμε αντίο στο Αφρικανική σαφάρι.


Κρατήρας Ngorongoro

Μας λένε ότι έχουμε περίπου 30 λεπτά δρόμου, μέχρι να φτάσουμε σε μια πόλη, όπου θα φάνε σε ένα είδος εστιατορίου και το φορτηγό μας περιμένει, για να μας μεταφέρει στην Αρούσα.
Όταν φτάνουμε έχουμε προετοιμάσει τα τρόφιμα, αλλά σήμερα δεν τρώμε σε εξωτερικούς χώρους, όπως συνηθίζαμε, μας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε το εστιατόριο όπου καταναλώνουμε ποτά.
Εκεί ξεκουραζόμαστε για λίγο και επιστρέφουμε στην πορεία προς την Arusha.
Το ταξίδι δεν είναι πολύ μακρύ, αφού βρισκόμαστε πάντα βυθισμένοι στο africa τοπίο .
Βλέπουμε το πρώτο και τελευταίο baobabs του ταξιδιού και μας αφήνεται η επιθυμία να κατεβείτε για να τα δείτε πιο στενά. Θα πρέπει να το αφήσουμε για άλλη μια φορά, επειδή είναι πολύ σαφές ότι θα επιστρέψουμε στην Αφρική.
Περνάμε δίπλα στην είσοδο της λίμνης Manyara, την οποία βλέπουμε από μακριά και ανυπομονούμε να έχουμε μια άλλη μέρα για να επισκεφτούμε. Είναι κρίμα να είμαστε τόσο κοντά σε κάτι και να μην μπορούμε να το δούμε.
Περίπου 7 φτάνουμε στην είσοδο της Arusha. Ο οδηγός εξηγεί λίγο για την πόλη και βλέπουμε ότι έχει μόνο 2 πλακόστρωτα δρομάκια.
Ποια είναι η διαφορά στις πόλεις στις οποίες είμαστε συνηθισμένοι στην Ισπανία.
Μόλις φτάσετε στην πόλη, η κυκλοφορία γίνεται λίγο πιο πυκνή και μπορούμε να επωφεληθούμε από την πιο προσεκτική παρακολούθηση των λεπτομερειών των ανθρώπων, των καταστημάτων ...
Μας χρειάζεται λιγότερο από μία ώρα για να διασχίσουμε την πόλη και να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας, το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από την Arusha.
Μόλις εκεί, μερικοί εκμεταλλεύονται την πισίνα και άλλοι θα κάνουν ντους πριν το δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.
Τα δωμάτια είναι αρκετά καλά και καθαρά. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το σημείο, για να ξεκουραστείτε, αξίζουμε τίποτα.
Σήμερα έχουμε παραδοθεί, έτσι μετά το δείπνο, συζητάμε για λίγο και αποφασίζουμε πόσο άκρη θα δώσουμε στο προσωπικό που μας συνοδεύει καθ 'όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Αύριο πρέπει να τους αποχαιρετήσουμε.
Πάμε στο κρεβάτι με την αίσθηση ότι απόψε ένα μέρος του ταξίδι στην Αφρική, αλλά ξεκινά η επόμενη ...

Ημέρα 11
ΑΡΟΥΣΑ - ΖΑΝΖΙΜΠΑΡ (ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ)

Pin
Send
Share
Send